Wit is met zijn tegenhanger zwart één van de twee meest gebruikte essentiële kleuren.

Het bijzondere van wit is dat het een neutrale kleur is, die afhankelijk van de tint koud of warm kan zijn. Het bezit de unieke eigenschap om de intensiteit van een andere kleur te accentueren of te variëren.

Er bestaan twee verschillende benaderingen om wit te definiëren.

De eerste is fysisch: het gaat om additieve synthese, die naar het licht verwijst. Volgens deze synthese ligt wit aan de basis van het lichtprisma waarvan alle kleuren afkomstig zijn. Zo wordt het wit gereconstrueerd door de additie van de kleuren.

De tweede is meer picturaal: het gaat om subtractieve synthese, die wit niet als een kleur beschouwt. Volgens deze synthese is wit de afwezigheid van kleur of meer in het algemeen de kleur van de ondergrond.

Het kan glanzend of mat zijn, licht of verzadigd, helder of dof… een grote weelde die veel kunstenaars heeft weten te verleiden! Kasimir Malevitch voert het wit met zijn Zwart Vierkant op Witte Ondergrond tot het hoogtepunt van de minimalistische abstractie en Roman Opalka gebruikte jarenlang een ongelooflijke werkwijze met zijn Détails, een oplopende reeks getallen geschilderd op witte doeken.

Dus, hoewel Newton zei dat wit geen kleur was (voor hem was het zelfs meer dan een kleur), kunnen we het er wel over eens zijn dat het een van de onmisbare elementen is voor elke creatie!